ការប្រមូលផល


យល់ដឹង

ប្រជាជន​កម្ពុជា​យើង​ភាគច្រើន​រស់នៅ​តាម​ជនបទ ហើយ​ប្រកប​របរ​កសិកម្ម។ ទោះ​បី​ប្រទេស​កម្ពុជា​មាន​ផ្ទៃ​ដី​សម្រាប់​ដំណាំ​ស្រូវ​ពី ៨៥% ទៅ ៩០%ក៏ដោយ​ក៏​គ្រួសារមួយចំនួន​ផលិត​ស្រូវ​ពុំ​បាន​គ្រប់គ្រាន់​តាម​ តម្រូវការឡើយ។

.ប្រភេទកសិករ

តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ​បា​ន​ឲ្យដឹងថា​ ចំនួន​គ្រួសារ​ដែល​ប្រកប​របរ​កសិកម្ម​មាន​ប្រមាណពី .២លាន ទៅ .៣លានគ្រួសារ​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស។ គេអាច​ចែក​​ប្រភេទ​កសិករ​ទាំង​នោះ​ជា​ប្រភេទ​ធំៗ​ដូចតទៅ
  • កសិករផលិតស្រូវ អ្នកស្រែ មានចំនួនច្រើនជាងគេក្នុងប្រទេស និងនិយមធ្វើស្រូវវស្សា (រដូវភ្លៀង)លើផ្ទៃដីទំនាប។ កសិករទាំងនោះអាចរកប្រាក់ដើម្បីបង្គ្រប់ចំណូលរបស់ពួកគេដោយការងារ ផ្សេងៗទៀត (ចិញ្ចឹមសត្វ និង ឡើងត្នោត)ឯកសិករមួយចំនួនទៀត ធ្វើស្រូវប្រដេញទឹក និងស្រូវប្រាំង នៅចុងរដូវវស្សា ពេលទឹកស្រកតាមដងទន្លេ មាត់បឹង និងព្រែកនានា។ កសិករទាំងនោះអាចរកប្រាក់បំពេញតម្រូវការរបស់ពួកគេបានដោយស្វែងរក ការងារធ្វើតាមរដូវ នៅទីប្រជុំជន ទីក្រុង ការងារកាប់អុស និងធ្វើធ្យូង។
  • កសិករនៅតំបន់ដីខ្ពស់ គេដាំដំណាំ អចិន្ត្រៃយ៍ តាមរដូវ ដូចជា៖ ពោត ដំឡូង សណ្ដែក ល្ង...។ល។ កសិករខ្លះទៀត ចិញ្ចឹមសត្វ និង ធ្វើស្រូវប្រដេញទឹក។
  • កសិករធ្វើចំការ កសិករមិនដាំស្រូវ ពួកគេដាំដំណាំផ្សេងៗនៅតាមបណ្ដោយមាត់ទន្លេ ស្ទឺង និងដីទួលនានា ដូចជា ថ្នាំជក់ បន្លែ ផ្កា...។ល។ កសិករទាំងនេះមានការងារបន្ទាប់បន្សំរបស់ពួកគេគឺ ចិញ្ចឹមសត្វ ដាំឈើហូបផ្លែ និងនេសាទ។
  • កសិករក្នុងបណ្ដាខេត្តភូមិភាគឦសាន (រតនះគីរី មណ្ឌលគីរី)និងតំបន់ព្រៃភ្នំនានា ច្រើនធ្វើដំណាំព្រៃដុត មាន ស្រូវ ពោត ដំឡូង និងរុក្ខជាតិផ្ដល់មើមជាដើម។ ក្រៅពីនេះពួកគេស្វែងរកអនុផលព្រៃឈើ និងបរបាញ់សត្វ។
ក្នុង​វិស័យ​កសិកម្ម​កម្ពុជា ស្ត្រីបាន​ដើរ​តួនាទី​សំខាន់​ណាស់​បន្ថែម​លើ​ការងារ​ផ្ទះសំបែង (ដាំបាយ បុក កិនស្រូវ ដងទឹក រកអុស និងថែទាំ​កូនចៅ) ស្ត្រី ត្រូវ​ដាំដំណាំ ប្រមូលផល មើលថែទាំ​សត្វពាហនៈ និង​ត្រូវ​ទៅលក់​ផលិត​ផល​នៅឯទីផ្សារទៀតផង។

.ប្រព័ន្ធផលិតកម្ម

..ដំណាំស្រូវ

ប្រព័ន្ធ​ផលិត​ស្រូវអាច​មាន​លក្ខណះខុស​ប្លែក​គ្នា​ទៅតាម​ តំបន់ទីតាំង​ភូមិសាស្ត្រ របបទឹក រដូវ​ដាំដុះ និង​កម្រិត​ត្រួតពិនិត្យ​ផ្សេងៗ។ ដូចនេះ​គេ​អាច​ចែក​ប្រព័ន្ធ​ផលិត​ស្រូវ​ដូចតទៅ
  • ស្រូវវស្សា ត្រូវបានគេដាំនៅទូទាំងប្រទេសចាប់ពីខែឧសភា ដល់ខែតុលា។ ទំហំដីប្រែប្រួលទៅតាមដង់ស៊ីតេប្រជាជនគឺ ១ហិចតានៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ និងតិចជាងហិចតានៅខេត្តបាត់ដំបង រីឯទិន្នផលក៏ប្រែប្រួលទៅតាមតំបន់ដែរ។ ខេត្តដែលផ្ដល់ស្រូវច្រើនជាងគេគឺខេត្តបាត់ដំបង ពោធិ៍សាត់ កំពង់ឆ្នាំង តាកែវ សៀមរាប កំពង់ធំ ព្រៃវែង និងស្វាយរៀង។
  • ស្រូវប្រាំង គេធ្វើនៅតំបន់ក្បែរមាត់បឹង ទន្លេ ស្ទឹង ព្រែក ដោយវិធីស្ទូង និងបាចទឹកបញ្ចូល នៅរដូវទឹកស្រក ខេត្តដែលធ្វើស្រូវប្រាំងសំខាន់ៗមាន តាកែវ ព្រៃវែង និង កណ្ដាល។ ស្រូវប្រាំងទទួលបានទិន្នផលខ្ពស់ជាងស្រូវវស្សា តែទាមទារឲ្យមានការថែទាំជាប្រចាំ។
  • ស្រូវឡើងទឹក តំបន់ស្រូវឡើងទឹកសំខាន់ៗ​​ស្ថិតនៅជុំវិញបឹងទន្លេសាប និងកំហូងនានាតាបណ្ដោយទន្លេមេគង្គក្នុងខេត្តកំពង់ចាម ព្រៃវែង និងតាកែវ។ ស្រូវឡើងទឹកអាចធន់នឹងកំពស់ទឹក ២ម ទៅ ៥ម។ ស្រូវឡើងទឹកបានផ្ដល់ទិន្នផលខ្ពស់ដូចស្រូវប្រាំងដែរ។ ស្រូវឡើងទឹកជាប្រភពស្រូវធ្ងន់ដែលរយៈពេលដាំដុះពី ទៅ៩ខែទើបអាចប្រមូលផលបាន។

អំពីមន្ទីរកសិកម្ម

មន្ទីរ​កសិកម្ម ខេត្ត ក្រុង មានមុខ​ងារ និង ភារកិច្ច​ដូចតទៅៈ
  • លើកផែនការដឹកនាំ និងជំរុញការអនុវត្តកិច្ចអភិវឌ្ឍន៏វិស័យកសិកម្មនៅក្នុងខេត្ត ក្រុង ស្របតាមគោលនយោបាយរបស់ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ។
  • ចុះក្ដាប់គ្រប់គ្រងទិន្នន័យកសិកម្មគ្រប់ជំនាញ លើកគម្រោងផែនការ និងវិធានការអភិវឌ្ឍន៍វិស័យកសិកម្ម នៅក្នុងខេត្ត ក្រុងរបស់ខ្លួន
  • លើកគម្រោងកម្មវិធីចំណាយ តាមដានពីការអនុវត្ត និង ប្រមូលចំណូលក្នុងវិស័យកសិកម្ម បង់ចូលថវិការដ្ឋនៅក្នុងខេត្ត ក្រុងរបស់ខ្លួន
  • គ្រប់គ្រងមន្ត្រីរាជការ ថវិកា ទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋរបស់មន្ទីរកសិកម្ម ខេត្ត ក្រុង ឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមគោលការណ៍ច្បាប់។
  • រៀបចំកម្មវិធីបណ្តុះបណ្តាល និងបំពាក់បំប៉ន ពង្រឹងសមត្ថភាពដល់មន្ត្រី បុគ្គលិក
  • ផ្សព្វផ្សាយ ជំរុញណែនាំ និងត្រួតពិនិត្យ អនុវត្តបណ្ដាវិធានការបច្ចេកទេស ក្នុងវិស័យកសិកម្មគ្រប់ផ្នែកដល់ការិយាល័យ អង្គភាពចំណុះ និងបណ្ដាលការិយាល័យកសិកម្មស្រុក ខណ្ឌ
  • ផ្ដល់ការគាំទ្រ និងការផ្ទេរបច្ចេកទេស ក្នុងវិស័យកសិកម្មគ្រប់ផ្នែក ដល់កសិករ និងដៃគូ ចូលរួមនិងលើកទឹកចិត្ត
  • អង្គការវិជ្ជាជីវៈ សមាគមនានា និងការបង្កើតសហគមន៍អភិវឌ្ឍន៍នា ដែលពាក់ព័ន្ធនិងវិស័យកសិកម្មដើម្បីកែលំអផលិតកម្ម និងផ្លិតភាពក្នុងវិស័យកសិកម្មគ្រប់ផ្នែកនៅក្នុងខេត្តក្រុង
  • ចូលរួម សហការក្នុងការអនុវត្តវិធានការការពារ ធនធានធម្មជាតិក្នុងវិស័យកសិកម្មគ្រប់ផ្នែកតាមការកំណត់នយោបាយភិ វឌ្ឍន៍ អភិរក្សរបស់ក្រសួង នៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌខេត្ត ក្រុង
  • ចាត់ចែងការងារអន្ត្រាក់មន ទប់ទល់ បង្ការ និងរាយការណ៏សុំយោបល់ជាបន្ទាន់ពីក្រសួងនូវបណ្តាបាតុភាពចង្រៃភយ ន្តរា គ្រោះធម្មជាតិ ភាពអនាធិប្បតេយ្យលើវិស័យកសិកម្មគ្រប់ផ្នែក ដែលកើតមាននៅក្នុងខេត្តក្រុង
  • ធ្វើជាដៃគូដ៏ល្អ និងឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកិច្ចសហការ និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការជាមួយបណ្ដាមន្ទីរនានា អង្គការ និងម្ចាស់ជំនួយនានា សំរាប់កិច្ចអភិវឌ្ឍន៏វិស័យកសិកម្មនៅក្នុងខេត្ត ក្រុង
  • ទទួលភារកិច្ចផ្សេងៗទៀត ដែលថ្នាក់ដឹកនាំក្រសួងប្រគល់ជូន។

មន្ទីរ​កសិកម្ម​ខេត្ត ក្រុង ដឹកនាំ​ដោយ​ប្រធាន​មួយរូប និង​អមដោយ​អនុប្រធាន​មួយចំនួន​ជា​ជំនួយការ​តា​មកា​ចាំបាច់
-ប្រធាន​មន្ទីរ :
  • ទទួលខុសត្រូវដំណើរការគ្រប់សកម្មភាពការងារអង្គភាពរបស់ខ្លួន
  • ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងរុក្ខាប្រមាញ់និង នេសាទ និងអជ្ញាធរខេត្ត ក្រុងនូវការងារវិស័យកសិកម្មតាមដានកិច្ចអនុវត្តបទបញ្ជា និងការណែនាំរបស់ថ្នាក់លើក្នុងក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ និងត្រូវទទួលវិន័យ ចំពោះអំពើអសកម្មការងាររបស់ខ្លួន។
-អនុប្រធាន​មន្ទីរ :
  • ជួយការងារប្រធានមន្ទីរ តាមដានប្រគល់ភារកិច្ចពីប្រធានមន្ទីរ
  • ទទួលខុសត្រូវចំពោះមុខប្រធានមន្ទីរ លើការងារដែលបានបែងចែក និងប្រគល់ឱ្យ និងមានភារកិច្ចចូលរួមទទួលខុសត្រូវជាមួយប្រធាន ក្នុងការដឹកនាំវិស័យកសិកម្មខេត្តក្រុង។
មន្ទីរ​កសិកម្ម​ខេត្ត ក្រុង មាន​រចនាសម្ព័ន​ដូចតទៅៈ
-ការិយាល័យ​ចំណុះ​មន្ទីរ :
-ការិយាល័យ​រដ្ឋបាល-បុគ្គលិក
-ការិយាល័យ​ ផែនការ-គណនេយ្យ
-ការិយាល័យ​ ក្សេត្រសាស្ត្រ និង​កែលំអ​ដី​កសិកម្ម
-ការិយាល័យ​ ផលិតកម្ម និង​បសុព្យាបាល
-ការិយាល័យ​ ផ្សព្វផ្សាយ​កសិកម្ម
-ការិយាល័យ​ គ្រឿងយន្ត​កសិកម្ម
-ការិយាល័យ​ នីតិកម្ម​កសិកម្ម
-ការិយាល័យ​ក​ សិ-ឧស្សាហកម្ម
-ក្រៅពី​ការិយាល័យ ដូច​មាន​ក្នុង​ចំណុច() ខាងលើនេះ​មន្ទីរ​កសិកម្ម ខេត្ត ក្រុង អាចមាន​អង្គភាព​ចំណុះ​តាម​ការចាំបាច់ និងរ​តាម​ការ​ជាក់​សែ្ត​ង​របស់​មូលដ្ឋាន​ដែល​ត្រូវ​សម្រេច​បង្កើត​ដោយ​ ប្រកាស​របស់​ក្រសួង។
-ការិយាល័យ​កសិកម្ម ស្រុក​ខណ្ឌ
  • ការិយាល័យ និង អង្គភាពនីមួយៗ ចំណុះឱ្យមន្ទីរ ដឹកនាំដោយប្រធានមួយរូប និងអមដោយអនុប្រធានមួយចំនួន ជាជំនួយការ តាមការចាំបាច់។
  • ការិយាល័យនីមួយៗ ត្រូវចែកចេញជាផ្នែកផ្សេងៗ ការបង្កើតផ្នែកចំណុះការិយាល័យ និងអង្គភាពចំណុះមន្ទីរ និងភារកិច្ចរបស់ផ្នែកនីមួយៗ ត្រូវកំណត់សម្រេចដោយប្រធានមន្ទីរកសិកម្មខេត្ត ក្រុង។
  • ប្រធានផ្នែកនីមួយៗ ត្រូវសម្រេចតែងតាំងដោយប្រធានមន្ទីរកសិកម្ម ខេត្ត ក្រុង តាមសំណើររបស់ប្រធាន ការិយាល័យ ដែលដឹកនាំផ្នែកនោះ។